Marathi
Marathi is a language of Maharashtra state in India written in the Devanagari script. Many versions of Linux include fonts and keyboard layouts for Marathi.
अनुग्रह
जीवनात यशस्वी होण्याचा मंत्र म्हणजे संकल्प , प्रयत्न , अनुग्रह म्हणजेच यश होय. ध्येयाशिवाय जीवन जगणे म्हणजे स्थळ माहित नसतांना प्रवास करणे होय . ध्येयच तुम्हाला तिथपर्यत पोहचण्याची क्षमता देतो आणि आनंदाने जगण्याची शक्तिही देतो. आपल्याला ध्येय प्राप्त करण्याकरीता केवळ संकल्पच घेऊन चालत नाहि तर ते साध्य करण्याकरीता इष्ट प्रयत्न करणेही आवश्यक आहे. या संकल्प व प्रयत्ना सोबतच दैविक अनुग्रहही आवश्यक आहे . अशा सातत्यपूर्ण प्रयत्न करण्या-यांची यशोदेवता नेहमीच आतुरतेने वाट बघत असते.
आई
आई दोन अक्षरी एक साधा शब्द , पण त्या शब्दाने जाणवणारे नाते मात्र लाख मोलाचे –नव्हे अनमोलच .आई हे नातच असं आहे की, शब्दात व्यक्त करायला गेले की वाटत आभाळीचा कागद केला काय किंवा सागराची शाई केली काय या नात्याची व्याप्ती शब्दातीत आहे.भारताच्या आणि महाराष्ट्राच्या संस्कृतीचे प्रतिक म्हणजे मातेचे प्रेम. ईश्वर प्रत्येक ठिकाणी भक्तांच्या पाठराखणीसाठी येऊ शकत नाही म्हणुन त्याने माता पाठविल्या. इंद्राची सत्ता, कुबेराची संपत्ती हे सारे आई पुढे तुच्छच आहे. त्याग,प्रेम,कौतुक , हे सारे गुण जेथे तो देह म्हणजे आई. आईचे प्रेम जिथे असेल ती झोपडी राजराजेश्वराच्या ऐशवर्यालाही लाजवील. हे प्रेम जिथे नाही तो महाल व दिवाणखाणे म्हणजे स्मशाने होत. दोन गोष्टी कधीच वाईट नसतात एक आपली आई व दुसरी आपली मातृभुमि.
आणि मराठी म्हणाली
मी मराठी बोलतेय ------- काय बोलू समजत नाहीय तरीही काही तरी बोलणारचं आज मी माझ्याच घरात परकी झाली आहे. माझीच मुलं झिडकारत आहे . जो बघावा तो मला हिनवत आहे. जिथे मी जगले---------- वाढले, जिथे संत ज्ञानेश्वरासारख्या थोर संताने माझी स्तुती ,, अमृताशी हि पैज जिंके ,, अशी केली आहे. तिथेच आज मला पराश्रिता प्रमाणे आयुष्य काढायची वेळ आलीय. कोणीतरी म्हणत होत ,, तु फार काळ जगनार नाहिस , तुझ आयुष्य आता संपत आलय ,, पण मी म्हणाले नाही – नाही माझी मुल अस अकाली मरण मला देणार नाही. आज त्यांच दुर्लक्ष निश्चित झालय माझ्याकडे पण त्यांना लवकरच उमजेल. मी त्यांची माता आहे आणि मग ते माझी काळजी करतील । पण खरंच मी जे सांगीतलं ते केवळ स्वतःचे सांत्वन करण्यासाठी आणि म्हनणा-याचे तोंड गप्प करण्यासाठीच का। ते सांगणं खर झालं तर । जिकडे बघावे तिकडे मला घालवून द्यायचा प्रयत्न होतोय . कित्येक माता-पिता तर आपल्या मुलांना माझ्याजवळ फिरकू पण देत नाहिय. त्यांच्या मनावर बिंबवतात की तुझी आई ,,हि,, (म्हणजे मी मराठी ) नसुन ,,ती,, (इंग्रजी) आहे । खुप खुप यातना होतात . मनाला हि शब्दांची आग सोसतांना माझ्याच मुलांवर त्याची सख्खी आई सुसंस्कार करील की ती ,,परकी ,, माता । ह्या मातीचे रितीरिवाज ,संस्कार , प्रथा मला जास्त माहिती आहेत . कारण माझं आयुष्य ह्या मातीत गेल्यं आणि ,,ती,, काल कुठून साता समुद्रापलीकडून आलीय अन् माझ्या मुलांवर काय चांगले संस्कार करणार । नाही –नाही मला तिच्या बद्दल असुयाही नाही आणि तिरस्कारही नाही . कारण जशी मी एक माता तशी ती ही एक माताच आहे . जगातील कोणतीही माता फक्त प्रेमाचीच भाषा शिकवू शकते . दुःख फक्त याचच की तिची जडण -घडण संस्कार वेगळ्या मातीतले . ती माझ्या इतकी माया नक्कीच देऊ शकणार नाही . वाईट फक्त याचे वाटते की माझ्या कडे अतिर्लक्ष होतय. मी वाट बघते त्या क्षणाची ज्याक्षणी माझी प्रिय मुल ,,आई ,, म्हणून प्रेमाने हाक मारतील आणि मला जवळ करतील । आणि मी जगतेय पण त्याचआशेवर . ही आशाच माझ जगण्याच साधन झालय। ह्या आशापुर्तीचा दिवस लवकरच यावा हीच माझी वेड्या माऊलीची माझ्या लाडक्या मुलांकडून वेडी अपेक्षा.
संगणकाचे अधिराज्य
सुमारे दिडशे वर्षापुर्वी जन्माला आलेले बाळ हे भलेभक्कम आणि मोठे होते .त्याची कार्य़ क्षमताही मर्यादित होती. पण हा गुणी बाळ जसजसा मोठा होऊ लागला तसतसा त्याचा आकार अधिकाअधिक लहान होत गेला आणि कर्तृत्वाच्या कक्षा मात्र सतत रूंदावतच गेल्या म्हणून तर आज हा संगणक आपले अधिराज्य सर्वत्र स्थापू शकला आहे. एक विसावे शतक ,ज्ञानयुग , आहे आणि या ज्ञानयुगाचा कळस म्हणजे संगणक । आज या संगणकाला अशक्य हा शब्द माहित नाही . एके काळी संगणक ही फक्त शास्त्रज्ञांची मक्तेदारी होती. पण आज तो जनसामान्यांचा सेवेकरी झाला आहे. आपण प्रवासातील रेल्वेच्या व विमानाच्या तिकीटाचे आरक्षण संगणक करतो. सपुर्ण क्षेत्रामध्ये संगणकाचे कार्य अवर्णनीय आहे. सध्याच्या विज्ञानयुगात सतत संशोधन चालू असते. या संशोधनाला संगणक मोठे साहाय्य करतो. या युगातील अंतराळ विज्ञान संगणकाचा आधार आहे. हवामानाचा अंदाज, दूरदर्शनवरील चित्रदर्शन अशी किती कामे सांगावी या संगणकाची। इंटरनेट सारख्या चमत्काराने तर जग जवळ आणण्याचे महान कार्य केले आहे . आज कोणतेही क्षेत्र संगणकाच्या स्पर्शापासून दूर राहू शकत नाही. असे या संगणकाचे अधिराज्य सर्वत्र आहे मग या संगणकाचे आपण गुलाम झालो आहोत काय। एक गोष्ट नक्की की, या संगणकाचा निर्माता माणूस आहे माणूसच संगणकाला माहिती व आज्ञावली देतो. अंतीमतः या अधिराज्याचा दूरस्थ नियंत्रक माणूसच आहे .।
Author - Ms. Shital Aglawe, Ms. Rajeshwari Deshmukh, Tushar & Vidula Sayankar, Smt. Rajani Sayankar